مروري بر عنصر هدايت و بيدارگري در رفتار سياسي امام حسين عليه السلام
مشخصات كتاب
نويسنده : سيد مهدي موسوي كاشمري
ناشر : سيد مهدي موسوي كاشمري
مقدمه
فرهنگ سازي، زمينه پردازي و بيدارگري به عنوان عامل اصلي دگرگونيهاي اجتماعي، فرهنگي و سياسي، در حركت هاي اصلاحي پيامبران و اولياء الهي جايگاه ويژه اي داشته و يكي از بارزترين جنبه هاي حركت مقدس امام حسين (ع) به حساب مي آيد. امام حسين (ع) با عنايت به نقش عميق عنصر روشنگري در اصلاح اساسي جامعه و خنثي سازي تبليغات مسموم دشمن، آگاهي عمومي را در دستور كار خود قرار داد و به تبيين اهداف خود همت گمارد. به اعتقاد نويسنده، امام حسين (ع) در طول نهضت خود دو گونه هدف را دنبال مي كرد و در هر مورد به تناسب موقعيتها و اوضاع به تبيين آنها مي پرداخت. هدف ثابت و راهبردي آن حضرت چون همه امامان معصوم (ع) برپايي و حيات دين در جامعه بوده است كه چون رشته اي تمام مواضع امام (ع) را در مقابل معاويه و يزيد به هم پيوند مي زند و هدفهاي مرحله اي و تاكتيكي آن حضرت نيز كه شكل آن بر اساس اقتضائات و اوضاع خارجي و عيني تعيين شده بود؛ امتناع از بيعت، تشكيل حكومت اسلامي و شهادت بوده است. درازاي تاريخ بشر از آغاز تاكنون، شاهد صحنه هاي خونين و حوادث اسف انگيز و غمباري بوده است، حوادثي كه هم ظرف زماني و هم تعداد تلفات و خسارتهاي مادي آن، بسيار بيشتر از صحنه نهضت عاشورا بوده است، ولي آيا كدام يك از آنها همپايه قيام حسيني (ع)، در صفحه دلها و خاطره هاي آدميان زنده و بالنده مانده است؟ و كدام يك توانسته است به قدر قيام ماندني و بي مانند او احساسات پاك بشري را جريحه دار و